17 Ocak 2011 Pazartesi

bir varmış bir yokmuş dedikleri


aklıma hiç normal insan evladı fikirler gelmediğinden hep masal yazsam nasıl olur diye düşünürüm.
masalda saçmalama sınırı yok tam bana göre,bir başlasam neler yazarım kimbilir derken
dün gece anladım ki zaten çok garip bir masalın içindeymişim 10 yıldır.üstelik bu masalda ne yaratıklar var ne de sihirler iksirler.

bu masalda bir otel var
hiç kimsenin anlayamayacağı,yaşayamayacağı olaylar var
mutlu anılarla ama mutsuz sonla biten bir masal
ziraatçiler otel masalı bu

10 yıl önce tüm ailemizi şaşkınlıkla akyaka'da bir binanın içerisinde toplayan,türlü türlü insanla muhabbetin içine sokan,hiç aklına gelmezken bir köpek sahibi yapan bir otel burası.
eski bir bina olmasına,sürekli sorun çıkarmasına rağmen gerçek iyi insanların en mutlu olduğu
en havalı insanların tatile çıktıklarında doğal hallerine bürünmesine neden olan
ilk geldiğiniz gün hiç sevmediğiniz sonraki günler anlaşılmaz bir şekilde aşık olduğunuz
kışın boş durmak yerine öğrencilere yurt olup binbir entrikanın ve iddia kuponlarının havada uçuştuğu
depremlerde heyecanla bahçesine koşup sonra gülerek lobisine döndüğümüz
hastası olduğumuz vega grubunu bize komşu olarak sunan
10 metrelik küçük bir havuzu olmasına rağmen tüm ailemizi havuz mühendisi yapan
sezon dışında bahçesinde saatlerce kahvaltı yaptığımız
meteor yağmurları olduğunda terasına çıkıp yatarak izlediğimiz
güray ile flörtlerimizi bazen en iyi bazen yukarıdaki vasat odalarda ağırladığımız
akyaka'da her gittiğim yerde ismim yerine ziraatçilerin kızı olarak hitap edilmeme sebep olan
annem babam ve abimin işlettiği benim ise sadece salındığım ve bu ne ayak diye dikkat çektiğim
babamın bulmaca günleri düzenlediği
bahçesinde kocaman bir ağacı olan
kapının girişindeki masada saatlerce oturduğum
hep oturduğum
amaçsızca oturduğum hiç sıkılmadığım

bir oteldi

hayatımın 10 yılı orada geçti.
en farkında olduğum anlar,en güzel günlerim,en mutsuz anlarım hep oradaydı

benim yine bir tesellim var o da akyaka
ama hem akyaka'yı hem de ziraatçiler otel'i hiç ziyaret edememiş olanlara üzülüyorum
bloglara sığmaz geçirdiğim şu 10 yıl
kitap yazsam yeridir

ve gerçek bir masal kitabı olacağından eminim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder