30 Temmuz 2012 Pazartesi

TEKRAR





yine uzaklara bakıp aslında ne düşünmeliyim
geçmişi mi geleceğimi mi
çok eğlendiğim yaz günlerini mi
belki daha da eğlenirim dediğim günleri mi
hangisini seçsem dediğim ama
aslında hiç düşünmeden
sadece uzaklara baktığım
bir günümdeyim

herkesin benden daha iyi olduğunu
sağlıklı ve parlak
güçlü ve kuvvetli
akıllı ve şanslı
zengin ve güzel olduğunu düşündüğüm
yine de bunlara rağmen herkesin
yalnız ve mutsuz
anlamamış ve eksik
bilgisiz ve ruhsuz olduğunu görebildiğim
bir günümdeyim

kimsenin görmediği aynama bakıyorum
ve pozlara giriyorum
o an beni kim görüyor bilmiyorum
bazen ağaçlar bazen duvarlar
hatta benim gibi düşünen tüm eşyalar
konuşabilen kimse görmüyor
görebilen kimse de konuşmuyor
kulağıma fısıldıyorlar en fazla
ne kadar tatlısın diyorlar çoğu zaman
güzelsin ve akıllısın
ama fısıldayanların bana bir faydası yok
sanki bana bakan duvar daha iyi biliyor
ne istediğimi ve olduğumu


ne kadar güzel bir yaz günüydü diyorum
zaten yaşadığım o zaman da bunun farkında olarak
gelecekte bu anı çok seveceğim biliyorum
bazen ne kadar gereksiz gelse de
insanın hayatında mutlaka
uzaklara bakıp düşüneceği bir an olmalıdır
keşke o keki yeseydim
veya iyi ki yememişim
hiç fark yok
sadece kendinin bileceği bir tatlılık
açken içince mideye giden yolu hissetmek gibi
hissetmem gereken şeyler var biliyorum

enseme doğru bir rüzgar esiyor
sanırım bu sefer de beni o gördü

iyi ki o keki yemişim.




11 Temmuz 2012 Çarşamba

isteyince yazıyorum



saçımı taramaya başladığımda
nedense duramıyorum
özellikle de ıslaksa saçım
tüy tüy olana kadar
uçları kuruyana kadar
ne hale geldi umurumda olmadan
sürekli tarayasım geliyor


insan yapmak istediği şeyin sebebini sorgulayınca
farkına bile varmadan mutsuzlaşıyor
yaptığı şeyin bir anlamı kalmıyor
artık keyif almak için değil de
bir sonuca ulaşmak için yapıyor çünkü
zaten her şeyi vücudumuz istiyor
bir kere de sadece biz istiyoruz diye su içtik mi
sadece susayınca içiyoruz
alakasız bir zamanda zorla uyuduk mu
uykumuzun gelmesini bekliyoruz
tatile yorulunca çıkıp
biri bizi sevince
biz de onu seviyoruz
her şeyin bir nedeni olmadan
yaşamamız mümkün değil sanki


benden bir şey beklenmemesine alıştım
çünkü öyle olsun istedim
tatlı canım diye gezdim hep
böylelikle insanlar anladı
ama yine de bilmeyenler oluyor
bir şeyi istemiyorsam
yapmıyorum
yapmak zorunda bile kalsam
yapmadım kabul ediyorum
bazen o kadar istemiyorum ki
kendiliğinden olmuyor
o zaman işte diyorum
karma da benim gibi düşünüyor
kısmet nasip hayırlısı
hepsi toplanıp
bana çalışıyor sanki
çünkü ben istemiyorken
zorunluluk da kim oluyor


saçımı dakikalarca tarıyorum
kuru ıslak fark etmez
elektriklenene kadar
şekli bozulana kadar
uçları bile kırılsa umurumda değil
çünkü tarayasım geliyor

bir şeyi neden yapmak istediğime
allahın tarağı karar verecek değil çünkü.